Ενεργειακό µποϊκοτάζ κατά Κύπρου - Διορία έως αύριο για Ελλάδα

 

Στην Αθήνα βρίσκονται σε μια απέλπιδα προσπάθεια να διασώσουν την ηλεκτρική διασύνδεση Ισραήλ - Κύπρου - Κρήτης - Αττικής και την εξαιρετικά σημαντική άρση της ενεργειακής απομόνωσης της Κύπρου, βρίσκονται ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Ενέργειας, η ηγεσία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας Κύπρου και η ηγεσία του φορέα Euroasia Interconnector.
Για την Κύπρο, η στάση της Ελλάδας -που ακυρώνει το υποθαλάσσιο καλώδιο- είναι καταδικαστική σε σχέση με την άρση της ηλεκτρικής απομόνωσης του νησιού, αφού η μη στήριξη του από μια από τις εμπλεκόμενες χώρες (στην περίπτωση της Ελλάδας), σημαίνει ότι δεν θα συνεχίσει να θεωρείται ως έργο κοινού ενδιαφέροντος από τις Βρυξέλλες και εκπίπτει των όρων για σημαντική οικονομική, τεχνική και πολιτική υποστήριξη του καλωδίου.

Η τελευταία μέρα για τη δήλωση στήριξης από τις εμπλεκόμενες χώρες ήταν η Παρασκευή και η απόφαση της Ελλάδας, που λαμβάνεται σε επίπεδο Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και υπουργού Ενέργειας Κωστή Χατζηδάκη, ήταν αρνητική, παρά την έντονη παραίνεση και των Βρυξελλών. Σε μια προσπάθεια να μην καταρρεύσει το σχέδιο για τον Euroasia Interconnector που μεταξύ άλλων, θα συνδέσει ηλεκτρικά την τελευταία απομονωμένη χώρα της ΕΕ, δηλαδή την Κύπρο, Ελλάδα και Βρυξέλλες συμφώνησαν σε παράταση μερικών ημερών και τελικά η οριστική απόφαση της Ελλάδας θα δοθεί σήμερα.

Γι’ αυτό το λόγο η κυπριακή κυβέρνηση έχει αποστείλει στην Αθήνα τον γενικό διευθυντή του υπουργείου (προηγουμένως ήταν εκεί για το λόγο αυτό και ο υπουργός Ενέργειας), εκπρόσωπους της ΡΑΕΚ και άλλους παράγοντες.
Η άρνηση της Ελλάδας να υποστηρίξει τον διευρωπαϊκό αγωγό Euroasia Interconnector και επιμονή στην κατασκευή «εθνικού» αγωγού που θα συνδέσει την Κρήτη με την Αττική ως ξεχωριστό έργο, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει και σε επιτάχυνση του ηλεκτρικού αγωγού Άκκουγιου (Τουρκία) με την Κλεπίνη στην κατεχόμενη Κερύνεια, με καταλυτική αύξηση της τουρκικής επιρροής στα ενεργειακά όλου του νησιού, αφού τα δίκτυα ελεύθερων και κατεχόμενων περιοχών είναι πλήρως και συνεχώς συνδεδεμένα ως ένα σύστημα.
Ωστόσο, την πιο έντονη δυσαρέσκεια για τη μέχρι και τώρα στάση της Ελλάδας -ενώ συνεχίζονται τα τελευταία 24ωρα πολύωρες και σε κάποιο στάδιο και ολονύχτιες διαπραγματεύσεις με εκπροσώπους Κύπρου και ΕΕ- εκφράζουν οι Βρυξέλλες τόσο μέσω του επιτρόπου Ενέργειας, Μιγκέλ Αριάς Κανιέτε, όσο και μέσω της γενικής διεύθυνσης Ενέργειας (DG Energy) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα απέρριψε κατηγορηματικά την εισήγηση της ΕΕ και της Κύπρου όπως οι συναντήσεις αυτές γίνουν στις Βρυξέλλες, γι’ αυτό και γίνονται στην Αθήνα.
Οι Βρυξέλλες έχουν τονίσει κατηγορηματικά προς την κυβέρνηση της Ελλάδας, ότι δεν πρέπει να περιμένουν καμία βοήθεια από την ΕΕ αν η σύνδεση Κρήτης - Αττικής γίνει ως εθνικό έργο και όχι ως τμήμα του EuroAsia Interconnector, κάτι που σημαίνει ότι οι καταναλωτές στην Ελλάδα θα επωμιστούν μέσω των λογαριασμών ηλεκτρισμού, πολύ πιο ψηλό κόστος. Η συγχρηματοδότηση από ΕΕ για το εν λόγω τμήμα του αγωγού υπολογίζεται σε €350 έως €375 εκατ.
Επίσης, οι Βρυξέλλες, έχουν τονίσει έντονα προς την ελληνική πλευρά ότι δεν έχει ξανασυμβεί στο θεσμό των έργων κοινού ενδιαφέροντος (PCI) μια χώρα, δηλαδή η Ελλάδα, να αρνείται την ενεργειακή διασύνδεση σε μια άλλη χώρα, την Κύπρο, ενώ το ζήτημα είναι ακόμα πιο έντονο επειδή είναι η τελευταία μη συνδεδεμένη ηλεκτρικά με το ευρωπαϊκό δίκτυο χώρα της ΕΕ.
Η Ελλάδα αρχικά στήριξε έντονα τον EuroAsia Interconnector και έγιναν και οι συμφωνίες διαμοιρασμού. Αργότερα, ωστόσο, ιδιαίτερα μετά την προκήρυξη των διαγωνισμών, που προκρίνουν τον ηλεκτρικό αγωγό ως ευρωπαϊκών προδιαγραφών και τεχνολογίας, η Ελλάδα άλλαξε θέση, προωθώντας ως αυτόνομο έργο το τμήμα Κρήτης – Αττικής, με τους σχετικούς διαγωνισμούς να προκρίνουν κυρίως Κινέζους κατασκευαστές.
Επίσης, συμφέροντα που συνδέονται με νέες μεγάλες μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού στην Ελλάδα αντέδρασαν στο παρασκήνιο, αφού η ηλεκτρική διασύνδεση δημιουργούσε συνθήκες για πιο χαμηλές τιμές ηλεκτρισμού και πιο έντονο ανταγωνισμό.
Άρνηση συνεργασίας παρά τις υποχωρήσεις
Στη χειρότερη δυνατή στιγμή για την ασφάλεια της Κύπρου, λόγω των ενεργειών της Τουρκίας
Τόσο η Κομισιόν, όσο και η κυπριακή πλευρά, δυσφορούν ιδιαίτερα και από το γεγονός ότι, ενώ στις διαπραγματεύσεις των τελευταίων ημερών ο φορέας υλοποίησης του EuroAsia Interconector σε μια προσπάθεια να μη χαθεί η ευκαιρία άρσης της ενεργειακής απομόνωσης της Κύπρου, είχε αποδεχτεί υπό όρους να προχωρήσει το τμήμα Κρήτη - Αττική όπως σχεδιάστηκε από την εταιρεία του ΑΔΜΗΕ (στην Ελλάδα ονομάζεται καλώδιο «Αριάδνη»).
Αυτή η πρόταση θα διατηρήσει και την πορεία των δύο έργων και δεν θα φέρει καθυστερήσεις με νέους διαγωνισμούς κ.λπ. ούτε σε σχέση με τα τμήματα Ισραήλ – Κύπρου και Κύπρου – Κρήτης, ούτε στο τμήμα Κρήτης – Αττικής. Σε αυτή την περίπτωση θα απαιτηθεί ενδιάμεσος επιπλέον εξοπλισμός που θα κάνει συμβατά τα δύο συστήματα.
Το ζήτημα αναμένεται να ξεκαθαρίσει σήμερα, ωστόσο οι εκπρόσωποι της κυπριακής πλευράς με τους οποίους επικοινώνησε ο «Φ» δεν φαίνονται αισιόδοξοι, αλλά εκφράζουν την αγωνία τους για τις επιπτώσεις στην Κύπρο, σε περίπτωση αποτυχίας των τελευταίων διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα.
Επίσης, η αγωνία της κυπριακής κυβέρνησης αυξάνεται και από το γεγονός ότι το μποϊκοτάζ του EuroAsia Interconnector, έρχεται κυριολεκτικά στη χειρότερη δυνατή στιγμή για την ασφάλεια της Κύπρου, λόγω των άμεσων απειλών και ενεργειών της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ. Επίσης, στερεί και τις γεωπολιτικές συνέργειες που θα προέκυπταν από την ηλεκτρική σύνδεση Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας. Να σημειωθεί ότι δυσφορία επικρατεί και στο Ισραήλ, του οποίου το ενεργειακό σύστημα είναι επίσης ουσιαστικά απομονωμένο λόγω των σχέσεων με τις γειτονικές χώρες. Μεταξύ άλλων, ισραηλινή εταιρεία, προώθησε ήδη επενδύσεις (π.χ. αιολικό πάρκο με επένδυση €40 εκατ. στα υψώματα Γκολάν) με σκοπό τη διοχέτευση του ηλεκτρισμού που δεν θα χρειάζεται στο Ισραήλ στην Ευρώπη, μέσω Κύπρου και Ελλάδας.

πηγη philenews.com

THANKS

Ποταμός αίματος στη Συρία, αλλά δεν έχει σημασία. Δεν είναι Παρίσι ουτε η Νικαια

 

Η εταιρεία είναι απολύτως εμπορική. ακόμη και με υποκειμενικότητα. Η κάλυψη των διεθνών μέσων ενημέρωσης από τα μέσα ενημέρωσης είναι απίστευτη όταν οι επιθέσεις βρίσκονται σε χώρες όπως η Γαλλία. Όχι τόσο με τη Συρία.

Το κράτος της Συρίας μοιάζει με την κατάσταση της ναζιστικής Γερμανίας, το Ku Klux Klan ίσως συνδέεται άμεσα με το απαρτχάιντ. Είναι αδιανόητο ότι οι ζωές των ανθρώπων αξίζουν περισσότερο, ανάλογα με την οικονομική κατάσταση που διανέμουν.

Είναι σαφές ότι για τις αρχές του κόσμου, οι ζωές της Γαλλίας αξίζουν περισσότερο από εκείνες της Συρίας. - Τι θα κάνει ο πρόεδρος της Γαλλίας για να συμβεί αυτό; - Απλά κοιτάξτε αυτή την εικόνα. Για τα χρήματα, για την εξουσία αυτά τα πράγματα γίνονται. Το ασημένιο κανόνας; Είναι η τρομοκρατία από το ισλαμικό κράτος ή από τη Γαλλία ή και τα δύο;

Κανένα είδος τρομοκρατίας δεν είναι δικαιολογημένο, είναι τρελό να σκοτωθείς. Πρέπει όμως να δούμε πέρα ​​από αυτό που μας λένε τα ΜΜΕ, γιατί μερικές φορές, αυτές οι πληροφορίες είναι αυτό που πρόκειται να εγκατασταθεί ως αλήθεια. Και η αλήθεια είναι άλλη.

Στο όνομα της τρομοκρατίας, όπως του Θεού, οι σφαγές καταλήγουν να κυριαρχούν ως παγκόσμιες δυνάμεις. Η Συρία είναι ποτάμι αίματος, αλλά δεν έχει σημασία. Δεν είναι το Παρίσι, δεν είναι ουτε η Νικαια.

Προς Τουρκους φιλαθλους ΄΄ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΛΑΜΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ΄΄

Certains supporters turcs ont effectué un salut militaire lors de leur hymne #FRATUR #FranceTurquie pic.twitter.com/aV1pzfVbhW

— Yahoo Actualités (@YahooActuFR) October 14, 2019

Αυτή την ώρα η Γαλλία αντιμετωπίζει την Τουρκία στο “Stade de France”, στο πλαίσιο των προκριματικών του Euro 2020. Κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου της Τουρκίας, οπαδοί της χαιρέτησαν στρατιωτικά, κίνηση που παραπέμπει στην εισβολή της χώρας τους στην Συρία.

Κάτι ανάλογο είχαν κάνει και οι Τούρκοι παίκτες μετά τη νίκη τους κόντρα στην Αλβανία, θέλοντας ουσιαστικά να στηρίξουν την εισβολή της Τουρκίας στο βόρειο τμήμα της Συρίας. Πάντως, οι Τούρκοι οπαδοί σεβάστηκαν τον εθνικό ύμνο της Γαλλίας και δεν αποδοκίμασαν.

Δείτε τον χαιρετισμό

 

Οι κυρώσεις θα είναι σαν να πέφτει ένας τόνος με τούβλα στο κεφάλι του Ερντογάν (βίντεο)

 

 

Δεν επιβεβαιώνει η Δαμασκός ότι στέλνει δυνάμεις στην Κομπάνι ανατολικά του Ευφράτη προς βοήθεια των Κούρδων

Δεν επιβεβαιώνουν πηγές της Δαμασκού τα όσα μετέδωσε το λιβανικό ειδησεογραφικό δίκτυο al-Mayadeen περί ανάπτυξης συριακών κυβερνητικών στρατευμάτων εντός των προσεχών 48 ωρών στην πόλη Κομπάνι ανατολικά του Ευφράτη στην βόρεια Συρία στην μεθόριο με τη Τουρκία.
Το Κομπάνι ανατολικά του Ευφράτη στα σύνορα με τη Τουρκία, ελέγχεται από τις αραβοκουρδικές Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF)
Αντίθετα δυτικά του Ευφράτη η Μάνπιτζ που ελεγχόταν από Κούρδους και Αμερικανούς είναι διαφορετική περίπτωση και την έχουν προσεγγίσει κυβερνητικές δυνάμεις μετά την αποχώρηση των Αμερικανών.
 Ενα deal Μόσχας, Αγκυρας, Δαμασκού για την περιοχή είναι πολύ πιθανό.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, αν για την Μάνπιτζ θεωρητικά είναι εφικτό να αναπτυχθούν συριακές κυβερνητικές δυνάμεις, λόγω εγγύτητας με το Χαλέπι, στην Κομπάνι είναι εξαιρετικά δύσκολο να σταλούν συριακές στρατιωτικές κυβερνητικές δυνάμεις λόγω απόστασης (δείτε τον χάρτη κάτωθι).
Βέβαια οι Κούρδοι, καλούν πλέον επίσημα της συριακές κυβερνητικές δυνάμεις στην Κομπάνι, αλλά το ερώτημα είναι αν η περιοχή θα δεχθεί την επίθεση των Τούρκων η οποία μέχρι στιγμής είναι εκτός των τεσσάρων επιθετικών αξόνων. Μια τέτοια επίθεση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από τον συριακό Στρατό που δεν βρίσκεται και στην καλύτερη κατάσταση
Ομως η Μάνπιτζ δεν έχει καμία σχέση με τη νυν τουρκική εισβολή ανατολικά του Ευφράτη.

 

Και οι τελευταίες διαθέσιμες δυνάμεις των συριακών ενόπλων δυνάμεων προορίζονται για την μάχη της Ιντλίμπ της τελευταία περιφέρειας που εξακολουθεί και κατέχει το ISIS ή οι παραφυάδες της al Nusra.
Ετσι ή αλλιώς ο συριακός Στρατός δεν υπάρχει, όπως τον φαντάζονται οι περισσότερες.
Υπάρχουν κυβερνητικές μονάδες στην Δαμασκό, προσπαθούν να μην χάσουν πάλι το Χαλέπι, μάχονται ακόμα στην Χάμα και από εκεί και πέρα είναι ένα σύνολο μονάδων και υπομονάδων που μικρή έως ελάχιστη συνοχή έχουν, ελάχιστη οργάνωση όπως έχουμε στον μυαλό μας και βέβαια, υποφέρουν από βαριές απώλειες. 
Μόνον οι Ρώσοι θα μπορούσαν να αποτελέσουν φράγμα για τους Τούρκους, ανατολικά του Ευφράτη όχι γιατί διαθέτουν αξιόλογες χερσαίες δυνάμεις, αλλά γιατί θα μπορούσαν να εξαπολύσουν μαζικές αεροπορικές και πυραυλικές δυνάμεις και να βοηθήσουν τους Κούρδους.
Θα το κάνουν; Οχι!
Αποκλείεται να ρισκάρουν την ρωσοτουρκική προσέγγιση που έχουν επιτύχει.
Αν υπάρχει μία περίπτωση να υπάρξει ανάπτυξη των συριακών κυβερνητικών δυνάμεων αυτή θα μπορούσε να γίνει στην περιοχή δυτικά του Ευφράτη στην Μάνπιτζ που γειτνιάζει με την τουρκοκρατούμενη Αφρίν και στην περίπτωση που αποχωρήσουν οι Αμερικανοί και αυτό μόνο κατόπιν συμφωνίας της Ρωσίας με την Τουρκία.
Πρακτικά οι κυβερνητικές δυνάμεις κερδίζουν την Μάμπιτζ, αν εισέλθουν σε αυτήν, αφού οι Τούρκοι δεν ενδιαφέρονται για την περιοχή (ελέγχουν την γειτονική Αφρίν) και αντικαθιστούν τους Αμερικανούς, αλλά δεν επηρεάζουν σε καμία περίπτωση την τουρκική εισβολή ανατολικά του Ευφράτη.
Και όλα αυτά υπό τον όρο οι Κούρδοι της Μάνπιτζ να δηλώσουν πίστη στην κυβέρνηση της Δαμασκού (οι Κούρδοι βασίστηκαν στις ΗΠΑ και αποσχίστηκαν το 2015) και να καταθέσουν τα όπλα. Γιατί, η Τουρκία θα εισβάλλει και στην Μάνπιτζ την οποία ήλεγχαν άλλωσταες από κοινού με τις ΗΠΑ, μέχρι την εισβολή και την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων την περασμένη εβδομάδα.

Αλλωστε ήταν να το κάνει πριν δύο χρόνια, αλλά οι Κούρδοι δεν το ήθελαν και προτίμησαν τους Αμερικανούς.

πηγη pronews.gr

ΤΑΓΜΑ ΑΡΜΕΝΙΩΝ ΠΟΛΕΜΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΥΡΔΟΥΣ (βίντεο)

Ένα ολόκληρο τάγμα Αρμενίων, σύμφωνα με την κουρδική Çzgür Politıka με την συμβολική ονομασία Nubar Ozanyan, προς τιμή του Αρμένιου ηρώα που σφαγιάστηκε από τους Τούρκους, αγωνίζεται μαζί με τους Κούρδους ενάντια στην τουρκική εισβολή στην βόρειο Συρία.
Όπως αναφέρεται εκπρόσωπος των Αρμενίων δήλωσε στην κουρδική επιθεώρηση ότι το τουρκικό έθνος βαρύνεται από την μεγάλη γενοκτονία των Αρμενίων και άλλων λαών της Μικράς Ασίας και αυτό οι Αρμένιοι δεν μπορούν να το λησμονήσουν, για αυτό και έσπευσαν να αγωνιστούν μαζί με τους Κούρδους στην περιοχή Serêkaniyê ενάντια στους δολοφόνους της Άγκυρας