Εκποίηση 354 αρμάτων του Ελληνικού Στρατού – Χαμένη ευκαιρία για την ΕΑΒΙ, το ΓΕΣ και την Κύπρο

 

Από Σάββας Δ. Βλάσσης

Οριστική απόφαση εκποιήσεως των αποσυρμένων αρμάτων του Ελληνικού Στρατού ελήφθη προ μερικών ημερών. Πρόκειται για 354 συνολικώς άρματα Μ48 και Μ60 που έχουν αποσυρθεί από την ενεργό υπηρεσία και παραμένουν μέχρι σήμερα σε κατάσταση “αποθήκευσης” συγκεντρωμένα σε στρατιωτικά εργοστάσια. Το αιτιολογικό της αποφάσεως στηρίζεται στην ανυπαρξία ενδιαφέροντος από κάποιον αγοραστή ενώ τόσο ο μεγάλος αριθμός των αρμάτων όσο και των αποθεμάτων ανταλλακτικών δεσμεύουν χώρους στρατιωτικών εργοστασίων και αποθηκών.
Η απόφαση αναδεικνύει με εντυπωσιακό τρόπο την ανυπαρξία ουσιαστικής διασυνδέσεως των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία (ΕΑΒΙ) μέσω ενός κρατικού φορέα. Ο τελευταίος, αρμόδιος για την εφαρμογή εθνικών πολιτικών ολιστικής αντιλήψεως, προς κεντρικό σχεδιασμό και συντονισμό αναπτυξιακών αμυντικών προγραμμάτων, θα μπορούσε να αποβλέπει στην ενίσχυση της ΕΑΒΙ και της Έρευνας & Ανάπτυξης, με ευρύτερες ευεργετικές επιπτώσεις όπως η ανάπτυξη εθνικής τεχνολογικής βάσεως, η ενίσχυση της αμυντικής θωρακίσεως, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και η εξασφάλιση εσόδων για τα κρατικά ταμεία.
Η αποτυχία του ΥΠΕΘΑ και της ΓΔΑΕΕ είναι παταγώδης. 
Τα αποσυρθέντα άρματα, αποτελούν διεθνώς άριστες πλατφόρμες για την ανάπτυξη συνολικών προτάσεων αναβαθμίσεως, που ακόμη και αν δεν ενδιαφέρουν την ίδια την χώρα που τα αποσύρει, έχουν καλές προοπτικές εξαγωγών. Αποτελούν όμως και πλατφόρμες για την ανάπτυξη νέων οπλικών συστημάτων, δεδομένου ότι το σκάφος του άρματος με την κατά κανόνα υπολογίσιμη θωράκιση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φορέας εγκαταστάσεως διαφόρων οπλικών συστημάτων.
Εξετάσθηκε αυτή η διάσταση καθόλου από το ΥΠΕΘΑ, την ΓΔΑΕΕ, το ΓΕΕΘΑ, το ΓΕΣ;
Συμφωνούν όλοι αυτοί ότι η καλύτερη προοπτική για τα εν λόγω άρματα, είναι να γίνουν σκραπ και ξυραφάκια;
Σκέφτηκε κανείς να ερωτηθούν ελληνικές εταιρείες της ΕΑΒΙ, εάν ενδιαφέρονται για την παραχώρηση κάποιων αρμάτων για σκοπούς Έρευνας & Ανάπτυξης, ή εάν έχουν να εισηγηθούν κάποια πρόταση για συμπράξεις με το ΓΕΣ, που θα μπορούσαν να αποφέρουν στο τελευταίο έσοδα από δικαιώματα (royalties);
Μόνο μέχρι την χρησιμοποίησή τους ως εκθέματα σε στρατόπεδα, μουσεία και δήμους, φτάνει το μυαλό τους σε τέτοιες περιπτώσεις;
Επιγραμματικώς, θα παραθέσουμε ορισμένες ενδεικτικές προτάσεις αξιοποιήσεως.
Εκ των 354 αρμάτων, τα 87 είναι άρματα Μ60Α1 και τα 192 Μ60Α3. Ο συγκεκριμένος τύπος άρματος έχει κριθεί σκόπιμο από διαφόρους στρατούς να εκσυγχρονισθεί με νέο οπλισμό, σύνολο θωρακίσεως, κινητήρα και αισθητήρες, προσφέροντας με λογικό κόστος ένα άρμα μάχης ικανό σε μεγάλο βαθμό να σταθεί στο σύγχρονο πεδίο της μάχης.
Πρόταση 1: Αναβαθμισμένα άρματα
Η Κυπριακή Δημοκρατία, για την οποία πλέον οι ΗΠΑ ήραν το καθεστώς απαγορεύσεως πωλήσεως όπλων, δεν θα μπορούσε να ενισχυθεί με ένα τέτοιο άρμα; Είναι γνωστός ο “πανικός” που προκλήθηκε από την ανάπτυξη μιας τουρκικής Επιλαρχίας 41 αρμάτων Leopard 2A4 στα κατεχόμενα. Η Ελλάδα έχει γίνει αποδέκτης αιτήματος για παραχώρηση τουλάχιστον μιας τέτοιας Επιλαρχίας αλλά κάτι τέτοιο θα απομείωνε την ισχύ του Ελληνικού Στρατού στον Έβρο, δεδομένου ότι τα διαθέσιμα Leopard 2A4 ανέρχονται σε 183 μόνο. Δύο Επιλαρχίες αναβαθμισμένων Μ60 στην Εθνική Φρουρά, μπορούν να προσφέρουν ικανοποιητική λύση, με αποδεκτό κόστος και συγκριτικά πλεονεκτήματα εν σχέσει ακόμη και με τα τουρκικά Leopard 2A4.
Η ιταλική Leonardo παρουσίασε το 2017 μια τέτοια λύση αναβαθμίσεως Μ60Α3 για το Μπαχρέιν, που περιλαμβάνει βασικώς:

• Λειόκαννο πυροβόλο μειωμένης ανακρούσεως 120 mm των 45 διαμετρημάτων της OTO Melara, που ως πυροβόλο υψηλής πιέσεως βάλει και βλήματα Κινητικής Ενεργείας.
• Αναβαθμισμένα σκοπευτικά με Σύστημα Ελέγχου Πυρός TURMS με θερμικό σκοπευτικό LOTHAR.
• Σύνολο πρόσθετης θωρακίσεως STANAG Level 6.
• Αντικατάσταση κινητήρα με τον AVDS-1790-5T+CD-850-B1 ισχύος 908 ίππων, αντί 750 του υπάρχοντος.

Η αναβάθμιση της Leonardo μπορεί κάλλιστα να συνδυαστεί με λύσεις που προσφέρει η ΕΑΒΙ, στους τομείς της θωρακίσεως, των ηλεκτρονικών κ.λπ. ενώ το έργο μπορεί να υλοποιηθεί σε εργοστάσιο βάσεως του Ελληνικού Στρατού. 

Μια τέτοια λύση, δεδομένου του αριθμού των διαθεσίμων αρμάτων, μπορεί να προσελκύσει το ενδιαφέρον φιλικών προς την Ελλάδα χωρών, οι οποίες είναι πιθανό να ζητήσουν ενίσχυση του αρματικού δυναμικού τους με αναβαθμισμένα Μ60 ενώ μπορεί να προωθηθεί σε φιλικές χώρες που διαθέτουν Μ60, όπως επί παραδείγματι η Αίγυπτος. Υπάρχουν δηλαδή ευκαιρίες για περαιτέρω εμπλοκή της ΕΑΒΙ και της απευθείας εξασφαλίσεως πόρων για το ΓΕΣ.

Πρόταση 2: Άρματα Υποστηρίξεως

Η Ρωσία έχει αναπτύξει ορισμένους ενδιαφέροντες τύπους τεθωρακισμένων που χαρακτηρίζονται “Άρμα Υποστηρίξεως” με ρόλο την υποστήριξη αρμάτων μάχης και ΤΟΜΑ/ΤΟΜΠ, είτε σε τυπικά σενάρια αρματομαχιών είτε σε επιχειρήσεις εντός κατοικημένων τόπων. Η ανάπτυξη βασίσθηκε στα διδάγματα των πολέμων σε Αφγανιστάν και Τσετσενία. Τα “Άρματα Υποστηρίξεως”, στηρίζονται σε σκάφος άρματος στο οποίο, αντί του τυπικού πύργου, φέρεται ειδικός πύργος που συνδυάζει πυροβόλα και αντιαρματικούς πυραύλους. Τυπικό δείγμα αποτελεί το BMPT Terminator της Uralvagonzavod, επί σκάφους άρματος Τ-72, με δίδυμα πυροβόλα των 30 mm, 4 αντιαρματικούς πυραύλους 9M120 Ataka, δύο πολυβόλα βομβίδων και συζυγές πολυβόλο 7,62 mm.

Ανάπτυξη από την ΕΑΒΙ ενός τέτοιου τύπου “Άρματος Υποστηρίξεως” επί σκάφους Μ60, πέραν του εάν καλύπτει ή όχι επιχειρησιακές ανάγκες του ΓΕΣ, προσθέτει αυτομάτως ένα νέο ολοκληρωμένο προϊόν που μπορεί να προσφερθεί στην διεθνή αγορά.

Αλλά ακόμη και για το ΓΕΣ, είναι απολύτως λογική η αναγκαιότητα ενός “Άρματος Υποστηρίξεως Μ60”, ενδεικτικώς με εκτοξευτή πυραύλων μακρού βεληνεκούς εναντίον αρμάτων μάχης αλλά και πλοίων. Με έναν εκτοξευτή ή πύργο που θα φέρει πυραύλους κατηγορίας ALAS της γιουγκοσλαβικής Yugoimport SDPR ή Spike NLOS της ισραηλινής Rafael (βεληνεκούς 25-70 χλμ. ο πρώτος και 25 χλμ. ο δεύτερος), ένα τέτοιο “άρμα” μπορεί:

α) στον Έβρο, να αποδεκατίσει από αποστάσεις εκτός βεληνεκούς αρματομαχίας εχθρικούς τεθωρακισμένους σχηματισμούς, πριν ακόμη λάβουν επαφή με τις φίλιες δυνάμεις επί του ΠΟΤ.

β) στα νησιά, να προσφέρουν στις ΑΔΤΕ οργανική ικανότητα προσβολών ακριβείας σε μεγάλες αποστάσεις εναντίον ναυτικών στόχων, είτε πρόκειται για αποβατικά πλοία είτε για μονάδες κρούσεως.

 

Η αδιαφορία των Γενικών Επιτελείων αλλά και η ανυπαρξία κεντρικής πολιτικής προς τέτοιες κατευθύνσεις ενισχύσεως της ΕΑΒΙ και κατ’ επέκταση των Ενόπλων Δυνάμεων, συνιστούν εγκληματική αμέλεια σε εθνικό επίπεδο να επιτευχθεί πρόοδος σε έναν τομέα στον οποίο εκ των πραγμάτων η χώρα είναι υποχρεωμένη να αφιερώνει πολλούς πόρους.

 

πηγη doureios.com